Hayatıma yoganın girmesi, kızım Irmak’ın dünyaya gelmesinden sonra tamamen evin dışında kendime zaman ayırma ihtiyacı hissetmemle başladı. İlk bakıcı denemelerimiz sırasında benim için inanılmaz bir sığınak olan yoga, tekrar çalışmaya başladıktan sonra da kendime ayırdığım eşsiz bir zaman olmaya devam etti.

O günlerde beni en çok etkileyen öğüt “Kimseye yoga yapmanın ne kadar güzel bir şey olduğunu anlatmaya çalışma, onlar sendeki değişiklikleri gördükçe zaten bunu anlayacaklar” olmuştu. Ve günler geçtikçe aynen öyle oldu; ilk başladığım aylarda benimle bu yolculuğu paylaşan eşimin ablası Sevgi, birkaç yıl sonra bize katılan eşimin yengesi Nurhan, yakın arkadaşım ve şu anki ortağım Berna, derken benim ablalarım Gülay ve Çiğdem, yeğenlerimiz Anıl, Hazal, Ozan ve Burak, eşim Selçuk, kızım Irmak derken bir de baktım ki başka şehirlerden, ülkelerden en yakınlarım diyebileceğim pek çok insan benimle bu keyfi paylaşıyor.

Devamını Oku...